Route 99
Wanneer ik een folder van de plaatselijke supermarkt opensla zie ik dat allerlei artikelen de hemel in geprezen worden met 99 cent als uitgangsmotief. Het is een verkoopargument waar ik me al jaren over verwonder.
Bij benzinepompen wordt je continue geconfronteerd met deze, in mijn ogen idiote, prijsaanduiding. Net of je vanwege het ontbreken van een tiende eurocent per liter naar een andere pomp zou rijden. Even gasgeven is duurder.
Het schijnt iets te maken te hebben met het feit dan men van links naar rechts leest; dan is het gunstig als het eerste cijfer net wat lager uitvalt. Hou toch op! Wordt een bal gehakt, broodje of een stuk kaas extra aantrekkelijk wanneer de kiloprijs net onder de hele euro blijft hangen? Is de consument dan werkelijk op zijn achterhoofd gevallen?
Ik zie het nut niet in van dit schijnbaar financiële wondermiddel. Er speelt bovendien nog een ander aspect dat er naar mijn idee veel dieper inhakt. Wil je als zelfstandig ambachtelijk ondernemer in de foodbranche wedijveren met de supermarkt? Kom nou! Ten eerste ben je doorgaans toch al duurder, omdat je in een heel andere kostenopbouw zit. Ten tweede is jouw product toch vele malen beter! Jij zoekt voortdurend naar de beste grondstoffen, werkt met ambachtelijke productiemethoden, je hebt enthousiaste en vakbekwame medewerkers. Je levert kwaliteit, en je winkel straalt een ambachtelijke moderne sfeer uit waar klanten graag binnenstappen. Daar past de ‘99 cent formule’ niet bij.
Wil je toch met 99 werken, dan kun je beter op vakantie naar Amerika. Bezoek Route-99. Ik weet zeker dat je zult constateren dat hele stukken ervan behoorlijk vervallen zijn. Belangrijk voor ons versspecialisten is alleen de kwaliteit van het aanbod. Daaraan hangt een schappelijke prijs. Daar doet die ene cent minder niets aan af. Sterker nog: door juist niet 99 cent als uitgangspunt te kiezen, onderschrijf je dat jij kwaliteit levert!
