Brede suikerbelasting op voeding haalbaar en houdbaar
Uit het recent gepubliceerde rapport van Ecorys, uitgevoerd in opdracht van de ministeries van Financiën en Volksgezondheid, blijkt dat een brede suikerbelasting op voedingsmiddelen niet alleen haalbaar is, maar ook aanzienlijke gezondheidsvoordelen kan opleveren. Het onderzoek toont aan dat deze belasting vooral de grootste suikerconsumenten treft, wat leidt tot een significante daling in suikerconsumptie en een betere volksgezondheid.
Effectiviteit van een brede suikerbelasting
De suikerbelasting, die al sinds 1993 geldt voor alcoholvrije dranken, blijkt effectief. Het nieuwe onderzoek richt zich op de mogelijkheden voor een bredere toepassing op andere voedingsmiddelen. De resultaten tonen aan dat een dergelijke belasting significant kan bijdragen aan het verminderen van suikerconsumptie, vooral onder de top twintig procent suikerconsumenten. Dit zijn de mensen die het meeste suiker consumeren en daardoor de meeste gezondheidswinst kunnen behalen.
Financiële en juridische aspecten
Ecorys heeft verschillende varianten van een brede suikerbelasting doorgerekend, met een geschatte budgettaire opbrengst tussen de € 700 miljoen en € 1,2 miljard. Juridisch gezien kan een suikerbelasting onder bepaalde voorwaarden houdbaar worden vormgegeven. Deze financiële opbrengsten en de juridische houdbaarheid maken een brede suikerbelasting een potentieel effectief instrument voor gezondheidsbevordering.
Politieke besluitvorming
Tijdens het debat over de Toekomstvisie agrarische sector op 27 maart hebben de leden Van Campen en Tielen een motie ingediend. Zij pleiten voor opvolging van het onderzoek door een volgend kabinet, gezien de mogelijke belastingdruk op huishoudens. Het demissionaire kabinet zal deze motie uitvoeren, waardoor verdere opvolging van het onderzoek bij de Kamer of een nieuw kabinet ligt.
Het onderzoek van Ecorys biedt waardevolle inzichten in de mogelijke voordelen van een brede suikerbelasting. Het is nu aan de beleidsmakers om deze informatie te gebruiken voor toekomstige beslissingen omtrent de volksgezondheid en belastingbeleid.
