Etiketteren
We zien steeds vaker bij versspecialisten dat artikelen worden voorverpakt. Wat meestal resulteert in een aparte toonbank waar deze artikelen worden gepresenteerd.
Natuurlijk heeft dit een pluspunt: gemakkelijker verkopen. Dat is de consument namelijk gewend door het regelmatige bezoek aan de supermarkt. Er zijn ook nadelen die vaak niet de aandacht krijgen. Op de eerste plaats is dit de vlugge wanorde in het verkoopmeubel, het onbekende van een artikel, maar voornamelijk de etikettering. Dat laatste is nu mijn punt.
Steeds meer consumenten lezen de etiketten. Niet alleen omdat ze weinig kennis hebben over het artikel, maar vooral omdat ze willen weten wat er in het product zit en waarvan het is gemaakt. Denk daarbij aan de basisbestanddelen als vlees- of meelsoort, maar ook geiten- of koeienmelk. Daarnaast wordt er ook gelet op kleurstoffen, E-nummers en allergenen.
Vanuit de overheid zijn er intussen allerlei regels vastgesteld waaraan de etikettering moet voldoen. Als ondernemer kun je dat zelf gemakkelijk opzoeken. Een juiste etikettering is heel belangrijk, omdat de consument er 100 procent van overtuigd moet zijn dat er een artikel wordt gekocht dat aan de voorwaarden voldoet.
Op het eigen artikel moet ook de juiste etikettering wanneer het is voorverpakt. Dit gaat nog wel eens mis. Ik constateer dat er soms wat gemakzuchtig geëtiketteerd wordt. Een nieuwe variant? ‘Gebruik het oude etiket maar’. Dat is link! Niet alleen wat gezondheidsproblemen betreft. Maar ook de verwachting van de klant zoals bij de ‘grove rookworst’ die ik kocht wat uiteindelijk een worst met kaasvulling bleek te zijn. Mijn stamppot was niet meer te redden!
