Verandering van spijs
Het is voorjaar! Dat uitroepteken staat er niet voor niets, want ik hou ervan, van dit wispelturige jaargetijde waarin de temperatuur naar zomers warm kan oplopen, om de volgende dag te kelderen tot winters koud. Alles ademt belofte uit: van de knoppen in de bomen, de explosieve bloesempracht, de eendenkuikens in de vijver, de lammetjes in de wei. En, omdat we allemaal zin hebben om uit onze winterse schulp te kruipen, zitten deze maanden vol feestdagen: Pasen, pinksteren, bevrijdingsdag, Koningsdag, hemelvaart, moederdag. Uw etalage en toonbank iedere week in een heel ander thema. ‘Verandering van spijs doet eten’ zei mijn oma altijd.
Op mijn zoektocht naar meer bijzondere dagen, stuitte ik op ‘Aardbeiendag’. Wist u dat deze dag hartje winter valt? Wie denkt er nu aan aardbeien op 11 januari? Ik niet in ieder geval, die feestdag heb ik dus helaas gemist. De opening van het aspergeseizoen, op 11 april, gelukkig niet. Vooral onze zoon van 10 is er gek op. Dat is dan weer vrij bijzonder, ontdekte ik. Hoe kan het dat slechts een kwart van de Nederlanders asperges eet?
Een beetje last van smaakarmoede heeft zoonlief toch wel, want vis krijgen we er bij hem niet in. Behalve met een vlaggetje om mee te wapperen, kan ik hem niet blij maken op 14 juni. Heel veel andere kinderen trouwens wel, want de opbrengst van het eerste vaatje Nieuwe Haring gaat dit jaar naar ‘Make a Wish Nederland.’
Terug naar de lammetjes in de wei. Een ander jaarlijks terugkerend voorjaarshoogtepunt in Rheden, bij Nationaal Park De Veluwezoom, is lammetjesdag. Dit wordt groots gevierd met een kleine markt met lokale versproducten en een draaimolentje. Toen de kinderen kleiner waren, was het vaste prik om ieder voorjaar een lammetje te adopteren. Dat gaf ze, op vertoon van het adoptiebewijs, de mogelijkheid om ook later de wei in te mogen om de jonge dieren te kunnen knuffelen.
Maar eerst: het Grote Kiezen. Het moest een lammetje zijn met een opvallend kenmerk, bij voorkeur die ene zwarte, zodat bij ieder bezoek het ‘eigen’ lammetje tussen de vele anderen snel terug te vinden was. Dan het Naamgeven. Met drie kinderen geen sinecure om overeenstemming te bereiken. Eens stelde ik voor: ‘laten we het Rogan Josh noemen! Unaniem waren ze gelijk vóór: dat klonk mooi! Dat het ook een érg lekker lamsgerecht is, vertelde ik er toen maar niet bij.
