Koolrabi

Koolrabi

Waar de koolrabi oorspronkelijk vandaan komt is niet echt bekend. Men vermoed vanuit Noord-Europa. Ze is daar ontstaan uit een kruising van wilde witte biet en wilde kool. Een platte soms ovaalvormige knol die is ontstaan door de verdikking van de stengel van de koolplant. De koolrabi groeit boven de grond  en je eet dus de stengel en niet de wortel. Je hebt varianten die bleekgroen zijn, maar er zijn ook koolrabi's met een blauw-violette kleur. De smaak heeft wel wat weg van bloemkool, maar is duidelijk pittiger. Rauw smaakt de koolrabi echter meer naar selderij. De stengel kan zowel rauw als gekookt gegeten worden. De koolrabi is rijk aan vitamine C en bevat veel vezels. Ook is de knol rijk aan kalium. 

Voedingswaarde per 100 gram rauw

Kooptips

Soms worden de koolrabi's aangeboden met lange stengels en bladeren. Deze moeten dan wel vers en fris zijn en de knol moet stevig aanvoelen. Kleine knollen zijn wat sappiger en zachter en bieden minder vezels. 

Bewaartips

De knol droogt snel uit en is, in de koelkast, dus maar enkele dagen houdbaar. Nadat ze geblancheerd zijn kun je  ze ook invriezen. Verpak ze wel goed in plastic of een bakje. De koolrabi is dan tot 12 maanden houdbaar. 

Toepassingen

♦ Koken in de soep.
♦ Samen met winterwortel koken. 
♦ Reepjes toevoegen aan een appelsalade met hazelnoten.
♦ Koolrabi met een dipsaus.
♦ Koken, uithollen en vullen met champignons en gekookte ham. 
♦ Vullen met gehakt. 

Bereiding

Kleine eemplaren kun je in het geheel koken. Bij grotere koolrabi snijd je eerst de stengels van de knol waarna ze geschild kunnen worden. Snijd er blokjes of frietjes van. Kook deze in 15 - 20 minuten in een beetje water beetgaar. Je kunt de koolrabi overigens ook koken, stoven en roerbakken. Giet de koolrabi vervolgens af en breng ze op smaak met nootmuskaat. Je kunt de koolrabi ook vers geraspt verwerken voor gebruik in salades. 

♦ Verkrijgbaarheid