Croissant
Een croissant is door haar gebogen model genoemd naar het Franse woord voor wassende maan. Het broodje wordt in Frankrijk veelal voor het ontbijt gebruikt. Het is gemaakt op basis van gerezen bladerdeeg.
Omstreeks 1839 werd de croissant in de markt gezet door de Weense zakenman August Zang die in die tijd de toen in Parijs zijn Weense bakkerij de de Boulangerie Viennoise opende. Hier verkocht de Oostenijker viennoiserie als Weens gebak en broodjes. Hij verkocht onder andere de kipferl, een Weens broodje van opgerold brooddeeg, de voorloper van de croissant. Door de vorming tot een halve maan kreeg het product zijn huidige naam.
Er zijn verschillende varianten op de markt: Ham-kaas croissant, kaas croissant en de pizza croissant.
Bereiding
Het meel van de croissant wordt extra fijn gemalen en na het kneden heel dun uitgewalst. Op deze plak gaat een laag boter die naar binnen wordt gevouwen. Na het deeg opnieuw gewalst te hebben wordt deze behandeling nog verschillende malen herhaald. Met als gevolg een deeg dat uit meerdere laagjes bestaat. De plak wordt in driehoeken met het formaat van een croissant gesneden en opgerold en gebogen waarna het rijzen plaats vindt. Het maken van dit broodje is nogal bewerkelijk waardoor het tegenwoordig overwegend in industriële bakkerijen wordt gemaakt. Jammer is ook dat er dan in plaats van boter vaak margarine wordt gebruikt.
Varianten
• De Poolse Sint Maartencroissant die tijdens St. Maarten, rijkelijk versierd met zoetigheid, wordt gegeten.
• De chocolade croissant waarin meegebakken stukjes chocolade zitten
• De ham-kaascroissant met in het broodje een plak ham en kaas.
• De kaascroissant gevild en belegd met brie.