Gekke naam
Verschillende ondernemers maken er een hobby van om zelf nieuwe artikelen te bedenken, omdat ze er als echte vakidioten voortdurend mee bezig zijn, maar ze doen ook inspiratie op bij vakanties en andere activiteiten. Wat mij opvalt is dat veel ondernemers het artikel een vrij ingewikkelde naam geven.
Je komt heel bijzondere benamingen tegen. Namen uit het land van herkomst (nauwelijks uit te spreken) of eigen fantasienamen. Niet iedereen is in staat om een dergelijke moeilijke naam te begrijpen, te lezen of uit te spreken. Om een product goed op de markt te krijgen is duidelijkheid heel belangrijk.
Probeer de naam van een nieuwe buitenlandse lekkernij eens te vertalen en bedenk op basis van de vertaling dan een nieuwe naam waaraan je het land van herkomst koppelt. Een mooi voorbeeld is een worst die ik onderweg eens proefde, genaamd de ‘Boccocino al tarttufo’. Een puur Italiaanse delicatesse. Na het nodige probeerwerk volledig afkomstig uit de worstkeuken van de slager. Je kan deze worst een ‘Italiaanse truffelworst’ noemen. Dat is voor de gemiddelde consument gelijk een stuk duidelijker. Natuurlijk kun je daarbij je eigen verhaal vertellen. Dat je het recept hebt gekregen van een Italiaanse slager uit Umbrië en dat je hem zelf hebt nagemaakt.
Ook is het mogelijk om een zelf bedacht en gemaakt product de naam te geven van de plaats of de omgeving waar jouw bedrijf is gevestigd. Menig ondernemer werkt daar al mee. Zo zag ik onderweg ‘Deldense moppen’, harde knapperige koekjes uit Delden. Een ‘Didamse slof’, een meer dan heerlijke plaatselijke variant op de Weihnachtsstol en wat denk je van ‘Borgmennekes’, Een mini gedroogd worstje genoemd naar de Diepenheimse borchmannen, edellieden die daar tot omstreeks 1800 nog actief waren. Het worstje werd gepresenteerd door collega Kastelein tijdens het 900-jarig bestaan van Diepenheim. Geweldig.
Kortom bedenk niet alleen allerlei eigen lekkernijen, maar bedenk daarbij ook een passende naam die lekker bekt.
